24 Eylül 2009 Perşembe

sonsuz bir boşlukta hiç düşememek gibi.

Balkona oturalım, gözlerimin içine bakarak şarkı söyle yine. "Nefes bile almadan seviyorum seni." Gözlerin öyle parlasın yine, o güzel yeşil gözler öyle baksın yine. Olmasını istediğim, hayalini kurduğumuz şeylerin olamayacağını düşününce karnıma bir ağrı giriyor. O kadar istedim ki onları, öyle inandım ki. Benimdi onlar, hayalini kurduğumuz herşey bizimdi. Şimdi vazgeçsek bu hayallerden, sen de düşünüp üzülür müsün, gözyaşların akar mı seninde? Acaba olur mu içinde, ilerde bigün düşünüp sahip olabileceklerimizi, hasret kaldığın bir yüz mü olurum? Yoksa hayatındaki şehir değil de sadece uğrayıp geçtiğin bir durak mı olurum?
Şimdi vazgeçsek hayallerimizden, aklına gelir miyim birgün, o benimdi der misin? Özler misin bir gün, geri dönmek isteyip boğazında bir şeylerin düğümlenip kalmasına izin verir misin.
Ya da tutar mısın elimden, herşeye rağmen bütün zorlukları aşıp, hep benim olur musun?
Vazgeçmeyelim desem, hep benimle kalır mısın?
Lütfen..
Sana öyle ihtiyacım var ki, nefes gibisin, hayat gibisin. Hayattaki her şeyi içine sığdırabileceğim dünyamsın, bütün umutlarımı hayallerimi içine sığdırabileceğim bir dünya.
Delicesine kaybetmekten korktuğum ama bazen gücüm azalıp dayanamayacak hale geldiğim bir kördüğüm bu. Ne çözebiliyorum ne de bir yere bağlayabiliyorum.
Bazen sana ben burdayım demek istiyorum, bak karşındayım, ben; sevdiğin, aşık olduğun insan. Beni gör biraz, kendinden önce benim duygularımı hisset, önce benim gözyaşlarımı farket, önce benim üzüntümü duy. Sadece bir an benim gibi hissetmeyi dene, yaşadıklarımı yaşa, verdiğim kararların aynısını sen verebilecek misin, affedebilecek misin herşeye rağmen bi dene bi gör.
Kalbimin bir atıştan diğerine kadar geçen o kısacık sürede o saniyeden bile az kısa sürede bile sensiz olabileceğimi düşünmüyorum.
Ben varım, bir iple ayakta duruyorum farzet, ve o ipi senin eline verdiğimi farzet. şimdi karar senin; ya bırak o ipi benle birlikte geçen her güzel gün de öylecesine gitsin, ya da daha sıkı tut o ipi, en dayanamadığın anda bile daha da sıkıca tut, ellerin yara olsa acısa bile daha sıkı tut, koru beni öyle sev hep.
Eğer bırakacaksan da, gözlerini kapat de bana, bıraktığını görmek istemiyorum.
Sadece bırak yok olup gideyim..

Hiç yorum yok: